Sphinxkwartier als
symbool voor vooruitgang
Job Zomerplaag (25) woonde als student stedelijke wetenschappen in heel Europa maar in het voorjaar van 2020 settelt hij noodgedwongen in Maastricht. Dat klinkt misschien als nood breekt wet, maar Job zou Job niet zijn als hij daar niet zijn eigen draai aan had gegeven.
‘Als ik niet naar Europa kan,
dan maak ik toch Europa in Maastricht?’
Wanneer ben je hier naartoe verhuisd?
In 2020 belandde ik, tegelijk met het coronavirus, vanuit Madrid op de zolderkamer van mijn ouders in de buurt van Maastricht. Ik was niet van plan daar lang te blijven maar door het coronavirus kon ik ook niet weg. Bij terugkomst in Maastricht zag ik een heleboel kansen. En als ik niet naar Europa kan, dan maak ik toch Europa in Maastricht?
Waarom ben je hier naartoe verhuisd?
Lange tijd leek Maastricht een stad die ‘af’ was. Nu is ze weer open voor vooruitgang. In Maastricht wordt niet alleen gewoond en gewerkt, in deze stad wordt ook geleefd. Het Sphinxkwartier staat voor mij symbool voor deze omslag. Het is een stukje stad dat niet ‘sjiek en sjoen’ is. Het is geen binnenstad maar het ligt er ook niet buiten.
Was het liefde op het eerste gezicht of heb je echt aan deze plek moeten wennen?
Dit is geen gebied voor liefde op het eerste gezicht. Je moet het Sphinxkwartier eerst beter willen leren kennen voordat je van haar kan houden. Alle mensen hier zijn eerste bewoners: het is aan ons om liefde en aandacht in deze plek te steken.
Hoe zag je traject van overeenkomst tot verhuizing eruit?
Ik woonde tot mijn verhuizing aan de Boschstraat en kwam tijdens mijn hardlooprondjes langs deze plek. Toen ik wist dat er een wachtlijst kwam heb ik mij meteen ingeschreven. Het was nog een bouwput, maar ik wist dat dit een heel mooi plekje zou worden. Terwijl ik het gebouw gebouwd zag worden dacht ik al: ‘dát wordt mijn balkon.’ Ik heb wel echt geboft. Ik vind het wel problematisch hoor, dat het zo lastig is voor jonge mensen om aan een woonruimte te komen. Alsof je op een slaapmat in de rij voor de nieuwe schoenen van Kanye moet liggen.
Wat vind jij belangrijk aan een plek?
Ruimte voor verandering. Mensen vormen zich vaak naar de plek waar ze wonen, ik geloof dat dat ook andersom werkt. Dat je van een plek je thuis kan maken. Een huis mag geen fort zijn en een wijk geen eiland. Ik wil dat mijn plek in verbinding staat met andere mensen en delen van de stad en dat de ruimte die er is gebruikt wordt door de mensen om mij heen. Voor mij staat daarbij verbinding en ontmoeting centraal.
Wat heb je nodig om je ergens thuis te kunnen voelen?
Verbinding en ontmoeting dus. En maakbaarheid. Ik vind het fijn als een plek nog niet af is. Het brengt me op ideeën en zorgt ervoor dat ik kansen zie om er zelf mee sturing aan te geven. Op een plek waar ik mij thuis voel, krijg ik zin in de toekomst.
Hoe heb je van dit huis je thuis gemaakt?
Ik heb dit appartement eerst een paar maanden bewoond voordat ik het ben gaan inrichten. In Scandinavië, waar ik kort heb gewoond, is dat heel normaal: je kijkt eerst naar de ruimte en de omgeving om die ruimte heen en bepaalt daarna pas wat je met een plek gaat doen. Veel mensen om mij heen zijn nog op zoek. Ik heb een buurman die iedere drie maanden ander meubilair op zijn balkon heeft staan.
Heb je een favoriet plekje of een favoriet moment op de dag wanneer je thuis bent?
Wanneer ik op mijn balkonnetje mag genieten van de laatste zonnestralen van de dag. Dat maakt mij gewoon erg gelukkig. Als ik van mijn werk naar huis loop, klapt de stad dicht als een marktkraam. En thuis, op mijn balkon, kom ik dan helemaal tot rust. Het hebben van een balkon stelt mij in staat om meer met het ritme van de dag te leven. 's Ochtends een koffietje, 's avonds een biertje.
Hoe is jouw verbinding met de stad en omgeving?
Toen ik nog in Rotterdam woonde liep ik wel eens langs een uitspraak van dichter en nachtburgemeester Jules Deelder: ‘De omgeving van de mens is de medemens.’ De stad wordt gemaakt door haar bewoners en bezoekers. Voor mij is een stad naast een plek om te wonen ook een kruispunt van culturen, broedplaats voor ideeën. De stad is een plek waar ik mijn gang kan gaan.
En andersom? Wat denk je dat jouw plek betekent voor de mensen om je heen?
Mijn huis is een goede uitvalsbasis. Voor mij, maar ook voor vrienden en familie. Voor een wandeling in het Frontenpark, een avondje stappen in Landbouwbelang of de binnenstad of voor een etentje voorafgaand aan een voorstelling in de Muziekgieterij of Lumiere.
Ben je van plan hier lang te blijven?
Niemand weet wat de toekomst brengt. Op papier kan je je hele wooncarrière in dit gebied doorlopen. Van wieg tot aan je oude dag. Hoe Maastricht zich gaat ontwikkelen als woon- en leefstad zal veel invloed hebben op of en waar ik blijf. De woningmarkt is zó krap op dit moment...
Hoe ziet de ideale toekomst van deze plek er volgens jou uit?
Er heerst een rare drang om plekken ‘af’ te maken. Daar geloof ik niet in. Niet alles hoeft een - of één - functie te hebben. Een parkeerplaats kan óók een skatepark zijn. Een stukje groen is leuk voor de buurtbarbecue, maar ook voor yoga op zondagochtend. Mijn ideale toekomst voor het Sphinxkwartier is dat het een beetje van alles mag zijn. Net zo mysterieus en ondoorgrondelijk als het mythologische wezen. Een plek om te experimenteren, te spelen en te doen. Waar rafelranden mogen bestaan. Een plek die niet met de rug naar de stad en de wereld toestaat, maar openstaat voor invloeden van buitenaf. Als Maastricht zou investeren in betere verbindingen met steden als Keulen en Brussel dan voel ik mij hier, op deze plek, thuis in de toekomst.