menu sluit

'Door de bijzondere locatie is Miller een geschenk uit de hemel'

Marlies Rohmer en Floris Hund zijn de architecten die wooncomplex Miller hebben ontworpen. Floris was vijftien jaar als architect-directeur verbonden aan Marlies Rohmer Architects & Urbanists in Amsterdam. Hij heeft nu zijn eigen bureau: Hund Falk architecten, ook in Amsterdam.

Marlies: ’Bij de Miller-opdracht hebben we elkaar weer gevonden. Ik vind het fijn om met Floris te werken, ook al omdat dat een vertrouwd gevoel geeft. Ik kan goed met hem ’pingpongen’ of overleggen. Daarnaast stimuleer je elkaar. Als ik denk: we zijn er, komt Floris weer met een idee om het ontwerp nog iets verder te brengen. Of omgekeerd. Waarom wij de opdracht voor het Miller-ontwerp hebben gekregen? Ik heb geen flauw idee, al was het wel een geschenk uit de hemel vanwege de bijzondere locatie. We hoefden ook geen dansje op te voeren en niet mee te doen aan een prijsvraag, wat wel vaker voorkomt in de architectenwereld. Onze opdrachtgevers RO groep en 3W real estate belden ons en vroegen of we naar Maastricht wilden komen. Daarna ging het snel. Voordat we het wisten, mochten we aan de slag. Het ging zelfs zo snel dat ik nog wel even heb geverifieerd of we de opdracht écht hadden. Ja, was het antwoord.’

Floris: ’Het Sphinxkwartier is een voormalig fabrieksterrein dat wordt getransformeerd tot een nieuwe moderne woonwijk. Het ontwerpen van een eigentijds woongebouw dat op een subtiele manier verwijst naar dit industriële verleden vond ik de mooiste uitdaging. Het lastigste hierbij was om de vraag naar relatief veel appartementen niet ten koste te laten gaan van de kwaliteit van het ontwerp. Gaandeweg hebben we daar met alle betrokken partijen een goed evenwicht in gevonden.’

Marlies: ’Er is nu sprake van een eenduidig en onderling vergelijkbaar appartementenaanbod. Toch zijn er dertien verschillende typen doordat we variatie hebben aangebracht in de schuinehoekverdeling van de appartementen. Bijna alle appartementen beschikken over een woonkamer en twee slaapkamers. En vanwege hun afmetingen zijn ze ook betaalbaar. Omdat Miller uit twee gebouwen bestaat, hebben we gebruikgemaakt van een verbindend staketsel van betonnen banden om beide gebouwen toch één te laten zijn.’

 Als bouwsteen hebben Marlies en Floris hun voorkeur uitgesproken voor een steen die van rood via roze naar wit van kleur verandert. En die daarmee indirect verwijst naar de gelijk gekleurde variant uit de vroegere serviesserie van Petrus Re-gout & Co. waaraan Miller zijn naam te danken heeft.

Marlies: ’Dat is een behoorlijk spannende kleurencombinatie – ook voor een vooruitstrevende stad als Maastricht – die Miller meteen een onderscheidend karakter geeft ten opzichte van de omringende bebouwing. Tijdens het ontwerp hebben we ons qua vlakinvulling laten inspireren door de stoere architectuur van de nabijgelegen en vroegere Brikkenbouw (waarin nu de koffiebranderij en theepakkerij van Blanche Dael is gevestigd, red.).’

Floris: ’De groene binnentuin die de beide Miller-gebouwen verbindt, is een cruciaal ruimtelijk onderdeel te midden van redelijk compacte straten en bebouwingen. De taps toelopende tuin geeft lucht aan het ontwerp en kenmerkt zich bovendien door kleine hoogteverschillen in de richting van de Frontensingel. De paden in de binnentuin vormen een aantrekkelijke informele route in dit semiopenbare gebied, waar bovendien plek is gereserveerd voor mooie, grote bomen om de binnentuin nog groener te maken.’

Marlies: ’De twee Miller-gebouwen hebben elk een eigen hoofdingang. In de omgeving daarvan hebben we onder meer betonnen zitelementen opgenomen in het ontwerp, zodat bewoners daar lekker kunnen relaxen en er een levendig en gezellig straatbeeld ontstaat.’